< type=text/java>
GetBC(157);
آدم تو زندگیش فقط یه بار عاشق میشه
اگه حتی به دو بار کشید، اون عشق نیست
آدم وقتی عاشق شد، حتی یه لحظه هم عشقش رو نمیذاره و بره
اگه این کارو کرد، اون عشق نیست
آدم وقتی عاشق شد، چشمش خود به خود روی همه بسته میشه
اگه نشد، اون عشق نیست
آدم وقتی عاشق شد، فقط صلاح و خوبیه عشقش رو میخواد
اگه غیر از این بود، اون عشق نیست
آدم وقتی عاشق شد، یه لحظه نمیتونه غم عشقش رو ببینه و آروم بگیره
اگه غیر از این شد، اون عشق نیست
من و دل هیچگاه با یکدیگر کنار نیامدیم
او میخواهد با فریادش احساس تنهایی و غربتم را بیدار کند
و من با سکوتم مانع میشوم
او میخواهد بغضم را بشکند و غرورم را زیر پا له کند
این بار هم سکوت میکنم
اما او انقدر فریاد میزند و غوغا بر پا میکند که بغضم را میشکند
انگاه من فریاد میزنم و میگریم و دل سکوت میکند و ارام میگیرد
اری من و دل هیچگاه با یکدیگر کنار نیامدیم...
به چشمان خود هم غمت را مگو که میگرید و سر نگه دار نیست
احمقانه است که بخواهی از اشتباهات دیگران در
امان باشی . چنین کاری غیر
ممکن است . فقط سعی کن از اشتباهات خودت در
امان باشی
همه چیز در پایان خوب است. اگر خوب نباشد
بدانید که هنوز به نقطه پایان
نرسیده است
اگه تورو خواستن اشتباهه
اگه باتوبودن اشتباهه
اگه عاشق توبودن اشتباهه
اگه واسه تومردن اشتباهه
پس
توبهترین وقشنگترین
اشتباه زندگی من هستی
اگه یه روز کسی بهت گفت دوست دارم سعی نکن بهش
بگی دوستش داری اگه گفت عاشقته سعی نکن بهش
بگی عاشقشی اگه گفت همه زندگیش تو هستی سعی نکن همه زندگیت بشه
چون یه روز میاد و بهت میگه ازت متنفّرم اون موقع تو
نمیتونی سعی کنی ازش متنفر بشی و فراموشش کنی
01- نام هر گل و زیبایی در طبیعت است را روی شما می‌گذارند. 02- هنگامی که رنگ پریده یا بیمار هستید با کمی وسایل آرایش میتوانید خود را زیباتر کنید و هیچ کس هم از شما ایرادنمی‌گیرد( کاری که بسیاری از آقایان مد روز یواشکی انجام می‌دهند(. 03- تمام شاعران ایران زمین در وصف گل روی شما هزاران شعر گفته و خط و خال و چشم و ابروی شما را ستوده اند. 04- مجبور نیستید سر کار بروید و پول یک ماه کار و تلاشتان را برنج و گوشت و نخود و لوبیا بخرید. 05- به راحتی و با اعتماد به نفس هر وقت که لازم بود گریه می کنید و غم و غصه هایتان را در دل جمع نمی کنید تا سکته کنید. 06- عمرتان بسیار طولانی است. 07- آنقدر حرف برای گفتن دارید که هرگز کم نمی‌آورید. 08- همیشه یک عالمه دوست و رفیق ناب دارید و کمتر گرفتار رفیق ناباب می شوید. 09- هرگز در حمام خود را گربه شور نمی کنید. 10- بزرگ شده اید و کمتر برای طرفداری از تیم قرمز و آبی یا این حزب و آن حزب جلز و ولز کرده و کرکری می خوانید. 11- ریش و سبیل ندارید که موقع آب خوردن قبل از خودتان سبیلتان آب بنوشد. 12- عشق و هنر ابداع شماست. 13- همیشه جوان تر از سنتان هستید و هیچ کس نمی داند شما چند ساله اید. 14- از سن 9سالگی به بلوغ عقلی و جسمی می‌رسید و حالاحالاها باید بدوند تا به پای شما برسند!. 15- بهشت زیر پای شماست. 16- اگر موهایتان مرتب نبود یا وقت برای مرتب کردنشان نداشتید، با سرکردن یک روسری قضیه حل است. 17- همیشه در کیفتان آینه دارید و موقعی که در سلف سرویس دانشگاه قورمه سبزی می‌خورید یک دانه لوبیا لابه لای سبیلتان جا خوش نمی کند. 18- همیشه تمیز ونظیف و خوشبو هستید … و اگر خوب فکر کنید می بینید که صدها دلیل محکم دیگر وجود دارد که شما به زن بودن خود افتخار کنید.
شیوا ارسطویی
آمده پایین. صداش می‌آید. دوباره شروع کرده. بیژن میگوید دیگر این داستان پسر سرهنگ تو شده کلیشه! بیژن خودش هم دارد کلیشه می‌شود. هر سال عقلش کمتر می‌شود. هر سال چشم‌هاش گشادتر می‌شود و مردمک آن تنگ‌تر. داستان پسر سرهنگ را باور نمی‌کند. این قصه خسته‌اش کرده، میگوید: «شیوا جان، از این به بعد قصه‌ای از پسر سرباز سر هم کن و بگو!»
گمانم بهتر باشد از این به بعد قصه خودم و بیژن را برای پسر سرهنگ تعریف کنم. پسر سرهنگ قصه من و بیژن را بیشتر باور میکند تا بیژن قصه من و او را.
مجید قیصری
هیچ موضوعی فی‌نفسه با ارزش یا بی‌ارزش نیست. چیزی که به موضوع ارزش و اعتبار میبخشد نوع نگاه هنرمند است. مولانا میگوید آب کم جو تشنگی آور به دست. به راستی در بیرون انسان چیزی نیست؛ آن‌چه تازگی و طراوت میبخشد به این عالم، نگاه هنرمندانه است و در رمان بینوایان ویکتور هوگو در صحنهای ژان وال ژان شبانه مبادرت به دزدی میکند، نقرهجات و جام‌های طلای کلیسا را میبرد به فاصلهی اندکی گیر میافتد و توسط گزمهها پیش پدر روحانی بازگردانده می‌شود
فرامرز محمدی‌پور
... نمی‌دانم چرا هنوز به این باور نرسیده‌اند که شعر نیمایی بن‌بستی ندارد و بن‌بست برای جماعتی است که با عروض نیمایی مشکل دارند؛ و شعر «رفرم یافته»ی نیما خود دلیل ماندگاری اوست. و گروهی از شاعران دهه سی چهل هر چه تلاش کردند نتوانستند آنی شوند که «نیما» شد و خیلی زود دفتر شعرشان را بسته دیدند زیرا با «تجربه‌های شتاب‌زده» خواستند تحولی ایجاد کنند، یا «مدرن»ها را بیافرینند که در نهایت نه کشفی در خورجین بود و نه شهودی که پایدارشان کند و به قول امروزی‌ها گرفتار «موج»بازی‌ها می‌شدند که جز تفنن و شوق جوانی چیزی نبود.
:جستجو