با خبری از غم من ای صنم
می کشی آخر ز فراقت دلم
**** جرم بزرگی به دلم کرده ام
عشق تو با شور به سرکرده ام
**** حد چنین جرم بزرگی چه هست؟
دوری معشوق ز عاشق کم اشت؟؟
**** ریز غرورت که منم عاشقت
بسته به هم بخت من و طالعت
در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هر چند که تا منزل تو فاصله ای نیست
شعله ی عشق را زنده نگه داریم
در ابتدای ازدواج، همسران حرفهای شیرینی برای گفتن دارند و با
عشق و علاقه خاصی به هم گوش می کنند، اما بعد از مدتی
این شعله خاموش می شود.
برای این که بتوانید شعله عشق و علاقه اولیه را دوباره روشن کنید، باید
چهار ماده شیمیایی اولیه را برای روشن شدن آتش عشق و علاقه
بشناسید تا همیشه بتوانید یکدیگر را جذب کرده و برای هم تکراری نشوید.
اولین ماده مهم ، همان ظاهر فیزیکی شماست که باید همیشه بهترین
ها را برای همسرتان در نظر بگیرید؛ یعنی در حضور او بهترین آرایش و پوشش ظاهری را داشته باشید.
دوم ، ماده شیمیایی عاطفی یا احساسی است ؛ یعنی باید نسبت به ا
حساسات هم توجه داشته باشد و موجبات شادی دیگری را فراهم آورید.
ماده شیمیایی سوم ، مسائل معنوی و روحی است ؛ به این معنا که
زندگی مشترک باید شما را از نظر معنوی به سطوح بالاتر برساند یا حداقل
در این جهت حرکت کند نه این که در همان سطح شناختی و روحی قبلی باقی بمانید یا حتی تنزل کنید.
ماده شیمیایی روانی یا ذهنی ، آخرین ماده مشتعله عشق است و وقتی
به وجود می آید که زوجین نسبت به هم بسیار علاقه مند باشند،
به افکار و تصورات یکدیگر نسبت به زندگی احترام بگذارند و به عبارتی قلبشان
برای هم بتپد.
این حالت به حدی مهم است که اگر این علاقه و احترام را نداشته باشید،
احساس خلاء کرده و کاملا متوجه می شوید که هیجان
و جنبش زندگی مشترک شما رخت بربسته است.
برای این که همیشه این مواد اولیه شیمیایی را برای تداوم آتش عشق
در زندگی مشترک داشته باشید، باید نکاتی را مدنظر قرار دهید: اشعار، رمان ها
و ضرب المثل هایی را که دوست دارید باهم بخوانید و مرور
کنید و درباره آنها صحبت کنید و نظریات خود را بیان نمایید.
احساسات ، عقاید، نامه های شخصی یا طرحها و نقاشی های خود را به
صورت یک کتابچه درآورده و نگه دارید و هر از گاه آنها را باهم مرور کنید.
این فعالیت خلاق برای همسرانی که مشغله آنها بسیار زیاد است یا مجبورند به
دلیل سفر از هم دور باشند، بسیار مفید است و می توانند این
موارد را همراه با یادداشتی عاشقانه برای هم ارسال کنند.
به موزه یا تئاتر بروید یا از یک مکان فرهنگی دیدن کنید ودر مورد
عقاید و نظریات خود باهم صحبت کنید.
همراه با همسرتان از چیزهای جدیدی که هر دو دوست دارید یاد بگیرید، فهرستی
تهیه کنید و در اولین فرصت باهم برای یادگیری آن اقدام کنید.
بهتر است در یکسری کارهای داوطلبانه و خیریه ثبت نام
کرده و باهم در آن کارها فعالیت کنید.
خیلی خوب است که برای عبادت و انجام مناسک مذهبی ،
باهم به مسجد یا مکانهای مذهبی رفته و در این مجالس شرکت کنید.
توجه داشته باشید کشف جنبه های جدید زندگی ،
سفری جذاب به جاده زندگی است.
01- نام هر گل و زیبایی در طبیعت است را روی شما می‌گذارند. 02- هنگامی که رنگ پریده یا بیمار هستید با کمی وسایل آرایش میتوانید خود را زیباتر کنید و هیچ کس هم از شما ایرادنمی‌گیرد( کاری که بسیاری از آقایان مد روز یواشکی انجام می‌دهند(. 03- تمام شاعران ایران زمین در وصف گل روی شما هزاران شعر گفته و خط و خال و چشم و ابروی شما را ستوده اند. 04- مجبور نیستید سر کار بروید و پول یک ماه کار و تلاشتان را برنج و گوشت و نخود و لوبیا بخرید. 05- به راحتی و با اعتماد به نفس هر وقت که لازم بود گریه می کنید و غم و غصه هایتان را در دل جمع نمی کنید تا سکته کنید. 06- عمرتان بسیار طولانی است. 07- آنقدر حرف برای گفتن دارید که هرگز کم نمی‌آورید. 08- همیشه یک عالمه دوست و رفیق ناب دارید و کمتر گرفتار رفیق ناباب می شوید. 09- هرگز در حمام خود را گربه شور نمی کنید. 10- بزرگ شده اید و کمتر برای طرفداری از تیم قرمز و آبی یا این حزب و آن حزب جلز و ولز کرده و کرکری می خوانید. 11- ریش و سبیل ندارید که موقع آب خوردن قبل از خودتان سبیلتان آب بنوشد. 12- عشق و هنر ابداع شماست. 13- همیشه جوان تر از سنتان هستید و هیچ کس نمی داند شما چند ساله اید. 14- از سن 9سالگی به بلوغ عقلی و جسمی می‌رسید و حالاحالاها باید بدوند تا به پای شما برسند!. 15- بهشت زیر پای شماست. 16- اگر موهایتان مرتب نبود یا وقت برای مرتب کردنشان نداشتید، با سرکردن یک روسری قضیه حل است. 17- همیشه در کیفتان آینه دارید و موقعی که در سلف سرویس دانشگاه قورمه سبزی می‌خورید یک دانه لوبیا لابه لای سبیلتان جا خوش نمی کند. 18- همیشه تمیز ونظیف و خوشبو هستید … و اگر خوب فکر کنید می بینید که صدها دلیل محکم دیگر وجود دارد که شما به زن بودن خود افتخار کنید.
شیوا ارسطویی
آمده پایین. صداش می‌آید. دوباره شروع کرده. بیژن میگوید دیگر این داستان پسر سرهنگ تو شده کلیشه! بیژن خودش هم دارد کلیشه می‌شود. هر سال عقلش کمتر می‌شود. هر سال چشم‌هاش گشادتر می‌شود و مردمک آن تنگ‌تر. داستان پسر سرهنگ را باور نمی‌کند. این قصه خسته‌اش کرده، میگوید: «شیوا جان، از این به بعد قصه‌ای از پسر سرباز سر هم کن و بگو!»
گمانم بهتر باشد از این به بعد قصه خودم و بیژن را برای پسر سرهنگ تعریف کنم. پسر سرهنگ قصه من و بیژن را بیشتر باور میکند تا بیژن قصه من و او را.
مجید قیصری
هیچ موضوعی فی‌نفسه با ارزش یا بی‌ارزش نیست. چیزی که به موضوع ارزش و اعتبار میبخشد نوع نگاه هنرمند است. مولانا میگوید آب کم جو تشنگی آور به دست. به راستی در بیرون انسان چیزی نیست؛ آن‌چه تازگی و طراوت میبخشد به این عالم، نگاه هنرمندانه است و در رمان بینوایان ویکتور هوگو در صحنهای ژان وال ژان شبانه مبادرت به دزدی میکند، نقرهجات و جام‌های طلای کلیسا را میبرد به فاصلهی اندکی گیر میافتد و توسط گزمهها پیش پدر روحانی بازگردانده می‌شود
فرامرز محمدی‌پور
... نمی‌دانم چرا هنوز به این باور نرسیده‌اند که شعر نیمایی بن‌بستی ندارد و بن‌بست برای جماعتی است که با عروض نیمایی مشکل دارند؛ و شعر «رفرم یافته»ی نیما خود دلیل ماندگاری اوست. و گروهی از شاعران دهه سی چهل هر چه تلاش کردند نتوانستند آنی شوند که «نیما» شد و خیلی زود دفتر شعرشان را بسته دیدند زیرا با «تجربه‌های شتاب‌زده» خواستند تحولی ایجاد کنند، یا «مدرن»ها را بیافرینند که در نهایت نه کشفی در خورجین بود و نه شهودی که پایدارشان کند و به قول امروزی‌ها گرفتار «موج»بازی‌ها می‌شدند که جز تفنن و شوق جوانی چیزی نبود.
:جستجو