مطلب عاشقانه اگه عزیزی دارید که فقط با یه جمله و حرف شما دلش
امیدوار میشه و دلش شاد میشه این امید و شادی رو ازش دریغ نکن پرستوی
عاشق اینبار نیز گذشت و فداکاری خودت رو ثابت کن والسلام
ها ها ها ...! شیوه مطالعه اولی:« کتابی را که بهت دادم خواندی؟» دومی:
«بله، آخرش خیلی خوب بود.» اولی:« اولش چه طور بود؟» دومی:
«هنوز اولش را نخوانده ام.» تاریخ سیب زمینی معلم به دانش آموز:
« بگو ببینم! سیب زمینی از کجا پیدا شد؟» دانش آموز:
« از زمانی که اولین سیب از درخت به زمین افتاد.» آرزو سعید از دوستش، خسرو،
می پرسد: «دلت می خواست جای چه کسی بودی؟» خسرو جواب می دهد:
«جای تو.» سعید با تعجب می پرسد: «چرا جای من؟» خسرو جواب می دهد:
«برای این که دوست نازنینی مثل خودم داشته باشم.» قوه بینایی اولی:
« به نظر تو، هویج باعث تقویت بینایی می شود؟» دومی:
«حتما، چون تا به حال هیچ خرگوشی را ندیده ام که عینک زده باشد.»
در کلاس ریاضی معلم: «مریم! اگر هم شاگردی ات، سارا، هزار تومان به تو بدهد
و دوباره پانصد تومان دیگر هم بدهد، در مجموع چه قدر پول خواهی داشت؟»
در همین موقع سارا با عصبانیت می گوید:
« اجازه! ببخشید، از کیسه خلیفه می بخشید؟! »
لطیفه های ملا نصرالدینی علت جنگ شخصی از ملا پرسید: می دانی جنگ چگونه اتفاق می افتد؟ ملا بلافاصله کشیده ای محکم در گوش آن مرد می زند و می گوید: اینطوری! راه گم کرده ملا خود را از دست طلبکاران به مردن می زند، او را شستشو داده کفن می کنند و در تابوت نهاده به طرف گورستان می برند تا دفن کنند اما تشییع کنندگان راه قبرستان را گم می کنند و هر چه می گردند موفق نمی شوند به یافتن راه، ملا که طاقت خنگی آن ها را نداشت از میان تابوت بلند شد و گفت راه قبرستان از آن طرف است! کندن بال مگس ملا در اتاقش نشسته بود که مگسی مزاحم استراحتش می شود، مگس را می گیرد و یک بالش را می کند. مگس کمی می پرد دوباره مگس را می گیرد و بال دیگرش را هم می کند. او می گوید: بپر ولی مگس نمی پرد. به خود می گوید: به تجربه ثابت شده است اگر دو بال مگس را بکنید گوش او کر می شود! عقل سالم زن ملا به عقل خود خیلی می نازید و همیشه پیش شوهرش از خود تعریف می کرد. روزی گفت: مردم راست گفته اند که دارای عقل سالم و درستی هستم. ملا جواب داد: درست گفته اند چون تو هرگز عقلت را به کار نمی بری به همین دلیل سالم مانده است!
01- نام هر گل و زیبایی در طبیعت است را روی شما می‌گذارند. 02- هنگامی که رنگ پریده یا بیمار هستید با کمی وسایل آرایش میتوانید خود را زیباتر کنید و هیچ کس هم از شما ایرادنمی‌گیرد( کاری که بسیاری از آقایان مد روز یواشکی انجام می‌دهند(. 03- تمام شاعران ایران زمین در وصف گل روی شما هزاران شعر گفته و خط و خال و چشم و ابروی شما را ستوده اند. 04- مجبور نیستید سر کار بروید و پول یک ماه کار و تلاشتان را برنج و گوشت و نخود و لوبیا بخرید. 05- به راحتی و با اعتماد به نفس هر وقت که لازم بود گریه می کنید و غم و غصه هایتان را در دل جمع نمی کنید تا سکته کنید. 06- عمرتان بسیار طولانی است. 07- آنقدر حرف برای گفتن دارید که هرگز کم نمی‌آورید. 08- همیشه یک عالمه دوست و رفیق ناب دارید و کمتر گرفتار رفیق ناباب می شوید. 09- هرگز در حمام خود را گربه شور نمی کنید. 10- بزرگ شده اید و کمتر برای طرفداری از تیم قرمز و آبی یا این حزب و آن حزب جلز و ولز کرده و کرکری می خوانید. 11- ریش و سبیل ندارید که موقع آب خوردن قبل از خودتان سبیلتان آب بنوشد. 12- عشق و هنر ابداع شماست. 13- همیشه جوان تر از سنتان هستید و هیچ کس نمی داند شما چند ساله اید. 14- از سن 9سالگی به بلوغ عقلی و جسمی می‌رسید و حالاحالاها باید بدوند تا به پای شما برسند!. 15- بهشت زیر پای شماست. 16- اگر موهایتان مرتب نبود یا وقت برای مرتب کردنشان نداشتید، با سرکردن یک روسری قضیه حل است. 17- همیشه در کیفتان آینه دارید و موقعی که در سلف سرویس دانشگاه قورمه سبزی می‌خورید یک دانه لوبیا لابه لای سبیلتان جا خوش نمی کند. 18- همیشه تمیز ونظیف و خوشبو هستید … و اگر خوب فکر کنید می بینید که صدها دلیل محکم دیگر وجود دارد که شما به زن بودن خود افتخار کنید.
شیوا ارسطویی
آمده پایین. صداش می‌آید. دوباره شروع کرده. بیژن میگوید دیگر این داستان پسر سرهنگ تو شده کلیشه! بیژن خودش هم دارد کلیشه می‌شود. هر سال عقلش کمتر می‌شود. هر سال چشم‌هاش گشادتر می‌شود و مردمک آن تنگ‌تر. داستان پسر سرهنگ را باور نمی‌کند. این قصه خسته‌اش کرده، میگوید: «شیوا جان، از این به بعد قصه‌ای از پسر سرباز سر هم کن و بگو!»
گمانم بهتر باشد از این به بعد قصه خودم و بیژن را برای پسر سرهنگ تعریف کنم. پسر سرهنگ قصه من و بیژن را بیشتر باور میکند تا بیژن قصه من و او را.
مجید قیصری
هیچ موضوعی فی‌نفسه با ارزش یا بی‌ارزش نیست. چیزی که به موضوع ارزش و اعتبار میبخشد نوع نگاه هنرمند است. مولانا میگوید آب کم جو تشنگی آور به دست. به راستی در بیرون انسان چیزی نیست؛ آن‌چه تازگی و طراوت میبخشد به این عالم، نگاه هنرمندانه است و در رمان بینوایان ویکتور هوگو در صحنهای ژان وال ژان شبانه مبادرت به دزدی میکند، نقرهجات و جام‌های طلای کلیسا را میبرد به فاصلهی اندکی گیر میافتد و توسط گزمهها پیش پدر روحانی بازگردانده می‌شود
فرامرز محمدی‌پور
... نمی‌دانم چرا هنوز به این باور نرسیده‌اند که شعر نیمایی بن‌بستی ندارد و بن‌بست برای جماعتی است که با عروض نیمایی مشکل دارند؛ و شعر «رفرم یافته»ی نیما خود دلیل ماندگاری اوست. و گروهی از شاعران دهه سی چهل هر چه تلاش کردند نتوانستند آنی شوند که «نیما» شد و خیلی زود دفتر شعرشان را بسته دیدند زیرا با «تجربه‌های شتاب‌زده» خواستند تحولی ایجاد کنند، یا «مدرن»ها را بیافرینند که در نهایت نه کشفی در خورجین بود و نه شهودی که پایدارشان کند و به قول امروزی‌ها گرفتار «موج»بازی‌ها می‌شدند که جز تفنن و شوق جوانی چیزی نبود.
:جستجو